zamanın eli değmesin size.

onlardan öğrendiğim önemli şeylerdendi bu .

" ne yaparsan yap hayatın sana asla sunduklarını küçümseme. "
"onu tüketmek yada kaynağını beslemek senin elinde" demişti. hemde o bana bu söylediğinde ben çok aşıktım. ama çok yani. dip nerdedir, nasıl bi yerdir kısmına gelmiştim. elimden tuttu sonra o. sahil kasabasında, onu gördüğüm yerde, bunu anlayan insnla oturuyoduk. içimi dökmemi istemişti. zaten herşeyin farkındaydım. birde sen anlat. kısa ve atlaya atlaya anlattım ona hislerimi. şimdi o yaşananlar tatlı bi anı, güldürürken düşündüren.. ama  o zamnlar zordu. zorluğundan bahsettim.  ben dibimi anlattım dibine kadar. o ordan nasıl çıkacağımı fıdıltadı usulca kulağıma. elimden tutmadı. sadece bi ışık tuttu. o rotayı gösterdi ben yola koyuldum.ufakkende hayrandım ona.  kahramanımdı. hala da öyle..
öbür meleğim..koruyucu, kalkan, baskın.. kelimeler bazen yetmez değerini anlatmaya bi insanın. bahsederken artar kelimelerin ağırlığı. kat be kat... herkesin bildiğinden, gördüğünden çok farklı bi ilişkimiz var ikisiylede. şükrediyorum aldığım her nefeste yanımda olmalarına. benim olmalarına. şükrediyorum varlıklarına.