yansımama attığım son çizik.

.....hoşbuLdum bLog o fasLı geçiyorum.. :)
ya çok ihtiyacım vardı buna. valla bak. kid kanıma girdi bu noktada. bakalım hayırlısı :)
bir iç hesaplaşma olabilir bu. özlenen şeylere sitem de olabilir. yada en basitinden bişeyleri özlemeyi özlemekte olabilir..  diğmi?


neden olmasın ??

kan kırmızısı bi  kadehte boulma hevesi...
okyanuslar aşıp bir kaşık suda boulmaya yüz tutma mevzusu, bunun getirdiği kırıklık..
çırpınıp karaya eskisinden de derin nefes alarak çıkma hayali..(bi umut)
bi adım mesafede herşey.. aşka bi adım. nefrete bi adım. en yakınların dizlerinde uyumaya bi adım .arkadan vurulmaya  bi adım ...
kaç ucu kaç yerden foseptik, nasıl kördüğüm olmuş, varın siz tamamlayın..

daha önce kelimelere hiç bu kadar uzak olmamıştım. bi adımdan baya bi fazla mesafe var şu sıralar onlarla aramda.. şu sanie sordum da bi bana, ulan kendine ne derecede yakınsın ki kelimelere hüküm giydirebilesin..
cevabımı veremedim..
sustum .. ki kendime yapacağım en son şeydir susmak..
bi bardak su , bi derin nefes , şarkının değişmesi..
ve işte zamanı yedim, sonsuzluğu içime hapsettim.
bu ben değiLim.. ben bu değilim... bu boşluktan korkuyorum . hissizliğimden üşüyorum.. bunu  çaktırmamak için de aynaya her bakışımda bi çizik daha atıyorum gördüğüm ilk yansımaya.
biri daha gitti işte..
az kaldı hepsini yok etmem an meselesi..
bekle ve gör.