mevsim yine değişiyor bak. her yerde, her kesin içinde bir fırtınadır kopup gidiyor, öncesindeki her sessizlikte büyük parçalar koparıyor üstelik.. ve yavaş yavaş çöküor şehrin üzerine sonbahar..
oysa hep mevsimsiz bir yerdeyim ben.
garip aslında bulunduğum yerin hissettiğim acı kadar tarifsiz olması..
seni ilk gördüğümde , uzaklığıma hiç bi zaman erişememekten bahsetmiştin bana. ulaşılmaz olduğumdan, duvarlarımın nasıl aşılacağından.. insanları iyi analiz eden ve pek de fazla yanılmayan ben, böyle biri olduğunu o ilk seferde anlasaydım, yine atarmıydı kalbim böyle, bak orasını bilmiyorum..
bilmediğim yada şöyle diyelim o zamanlar önemsemediğim birden çıkıverip her yanı saran yangınların içten içe ilerleyen, sinsice kül edenlerden daha çabuk söndüğüydü. fark ettiğimde,tozdan dumandan, türlü türlü karışıklıklardan kafamı kaldırıp bakabildiğimde, artık tahammülüm olmadığını gördüm ilk, korktum..
bil istiorum. bizim yangınımızı ben kundakladım. ne yaparsan yap aniden parladığı gibi, yağmaya başlayan okkalı bir yağmurla çok çabuk sönebiliyor böylesi alevler. benim alevim sendin, senin yağmurunda yanındaymış. ben göremedim, sen göstermedin. ne hoş değil mi? ahh o alevler,, bitmese de tükenişe yüz tutuyor. durduk yerde kül olmaya da çok yakınken aniden parlayıverior..öylesine bencil, o kadar çocuksun ki ateşle oynadığını görmüyorsun. madem ki sen yağmuru yağdırıyorsun, al işte bir şimşekte ben çaktım o zamn bu gece.
ufacık bir gökgürültüsü duyuldu, istedim ki farkına var, böyle giderse biryerlerde büyük bir fırtına kopar. en olmayacak zamanda düşen bir yıldırım bütün o güzelim şehri yıkar..
ama yetmedi.. bir küçücük şimşek iyi olduğumu söylesemde huzurumu geri getirmedi. sabırsızdım, bir tane daha çaktim.. birden aydınlandı ortalık. belki kıyıda köşede gizli kalmış gölgeler kıpırdandı arada yanılttı. bilmiyorum.. bilmek de istemiyorum , bilemem de.. çarklar hala bir parça yabancı bana.. yinde de saniyelerle ölçülen aydınlıkta koca bir savaş gördüm, sen ve sen.. öylesine bir mücadeleydiki verdiğin, gözünün önündeki diğer kavgayı göremedin, benimle ben.. kendime yenilmek pahasına elimdeki silahları bıraktım, savaşına katıldım . ikinizi de kurtarmaya çalıştım , yangınımıza bir odun daha attım..kendimi o çemberin içinde bıraktım..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder