bi pzt var elimde bi de çrş. sonrasında koskocaman bi boşluk yine. yaz okuluna kalmamama rağmen zırt pırt okulda buluyodum kendimi.
ve işte oda bitti.
şimdi upuzuun bi ara, neye ara? neden ara? ne ara ?
nefret ediyorum artık bu sorulardan..
çok yakınımdaydın oysa. şimdi ise bu uzaklığından nefret ediyorum...
düşünmekten de..
bakışlarınla çakışmaktan yoruldum.. hıh. seni gömüyorum işte o şahane özgüvenimle.
bi hamlede giriyosun ama hayatıma yine tüm şımarıklığınla.dayanamıyorum buna. ben var ya ben seni bu kızgınlıkla 1000 parçaya böler, sabaha kadar bu puzzle'la uğraşır. sonra sabah kalkar okula gider, yanına gelir, sonra seni yine bölerim. sonra parçalarına hiç dönüp bakmadan sakin sakin giderim..
deliyim, gözüm kara, Roma'dan çaktım, kendimi yaktım.. yaparım bilirsin..
demişim "17.08.09 " da sabaha karşı.
( iyi de etmişim. bir veda yazısı olmuş. ohh elime sağlık :) )
8 Eylül 2009 Salı
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder