ben geçen haftalardan birinde dünyanın en güzel gülen çocuğu ile aynı masada oturma şerefine eriştim.onun farkına varmam biraz zamanımı aldı.. durumu idrak ettiğimde o ders hiç başlamasın, o masadan kimsecikler kalkmasın, herkes özellikle de o hep gülsün. bana doğru baksın istedim. eriyordum ve fark ettiriyordum ki hiç hoş değildi.. olsundu. umrumda da değildi.. işte idare hukukundan nasıl geçtiğini anlattı bana. kopyayla geçmişti. detaylar önemsizdi aslında ama dünyanın en önemli meselesini dinliyormuşum gibi dinledim onu. sonra hocanın beni anfiden kovuşunu anlattım ona. yine güldü.. yine güldü..
ulan dedim kendi kendime. sadece ulan dedim. içime içime dedim. derin bi iç çektim. güldüm bende.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder