az param var.
çok hevesim var.
hevesim çarpı 15 kadar güzel şey var alıcak.

ne yapayım şimdi ben ?

en iyisi jeff buckley dinliyim.. evet..

ben bu çiftlik olayından çok sıkıldım lan. yaktırmayın bana tarlalarınızı. normal muhabbetlere dönemez miyiz artık ? çünkü yeter yani.

kocaman ağzın var bi balık olamadın

eğer dünde çıkmasaydım dışaro kendimi tokatlıycaktım eğlence olsun diye blog. o kadar skılmıştım ya. alo dedim sevgi dedim hadi bişiler yapalım dedim gülşende evet dedi. buluştuk filan bir takım diyaloglar aklımda yazayım da tam olsun. oturmaya gitmemiştik oraya neticede. haydi elleri görelim eğer bozuk bi liran yoksa bizimle takılamazsın kocaman ağzın var bi balık olamadın la mantar soslu balbazar ou la la hayatımız thruman show oluyor farkındamısınız sonunda pembe bi parlatıcı buldum bu gaz nerden alınıyor abi yanlız ben giderek alkolik oluyorum galiba evet çünkü yolunda gitmiyor bişeyler okula gittiğimde onları dinlenip dinlenip dövücem.. bi sürüde resim çekindik sonra. balık olmaya çalıştık hatta. iyikide öyleydi..

sarp apak ne tatlı oynuyo lan.

böyle adamlara anca uzaktan bakabiliriz zaten.

kısmet..

içim üşüdü. buralar çok soğuk

çok özledim bişeyleri, birilerini, biyerleri. dile getirmekten öylesine korkuyorum ki. kndime bile söyleyemiyorum aklımdan geçiceği zaman onlar elime bi kahve omzuma bi hırka alıp balkona çıkıyorum. yoo yo.. hayır. seni duyuyorum bebek. kaçış değil bu. kaçtığım filan yok tamam mı ? sadece erteliyorum . ertelemkten kaçmak değildir. haksız sayılmam.

susamurunadavedagerek

'Belki de sen hakliydin Durulmaz gücün varken Açligin agliyorken Düsünme bir an haydi yak Bir seyler var sende söyle Gitmeden son bir kez dinle Ve simdi yak Yorulmaz hirsinla, cennetin kalbinden çaldigin dünyami
Yok, unutmaz hiç kimse o altin kursunla attigin imzayi Belki de sen hakliydin Durulmaz gücün varken Açligin agliyorken Düsünme bir an haydi yak Yak Yorulmaz hirsinla, cennetin kalbinden çaldigin dünyami Yok, unutmaz hiç kimse o altin kursunla attigin imzayi Ve simdi yak Yoktan sebeplerle, yalanci sözlerle çaldigin dünyami Unutma bak Kan akti bahçemde, çiçek açar bir gün, büyürler nefretle.'

güzel gülen erkekler uzak dursanıza oğlum benden :)

ben geçen haftalardan birinde dünyanın en güzel gülen çocuğu ile aynı masada oturma şerefine eriştim.onun farkına varmam biraz zamanımı aldı.. durumu idrak ettiğimde o ders hiç başlamasın, o masadan kimsecikler kalkmasın, herkes özellikle de o hep gülsün. bana doğru baksın istedim. eriyordum ve fark ettiriyordum ki hiç hoş değildi.. olsundu. umrumda da değildi.. işte idare hukukundan nasıl geçtiğini anlattı bana. kopyayla geçmişti. detaylar önemsizdi aslında ama dünyanın en önemli meselesini dinliyormuşum gibi dinledim onu. sonra hocanın beni anfiden kovuşunu anlattım ona. yine güldü.. yine güldü..

ulan dedim kendi kendime. sadece ulan dedim. içime içime dedim. derin bi iç çektim. güldüm bende.

su samuru'm naber ??

çok uzun zamnadır elime almıyorum kağıt kalemi.. yazıcak şeylerim olmadığı gibi paylaşıcak hevesimde yok çnkü toz pembe gördüğüm rüyaları bazen ben kanattım bazen onlar.



kan kırmızısı yerine zamnla simsiyah bi lekeye bıraktı ardından da kendi kendini kazıdı sayfalarımdan. inanmak öte dursun, hayal etmeyi bile unutmuştum, bırakmıştıne yaparsan yam, terk etmiştim ben. her hayal kendisinden tonlarca ağır kırıklarlara gebeydi çnkü..

bir zamnlar herşeyim olanların zamn akıp geçtikçe sahip oldukları anlamlarıda yitirmeleri vede hiçbişeye dönüşmeleri ve bunun getirdiği sancılar dahada güçlü kılıyor beni.her yıkım yeni kaleler için bir sebep. daha sağlam kaleler bana gelen her hüsranın sonucu..surlarımın hepsini öylesine koruyorum ki.. koruduğumu sanıyorum mu demeliyim. her surumu, anahtarım olmasına rağmen bilerek ve isteyerek ben yıkıyorum.

varsayımlara verdiğim her değer, onlara kazandırdığım her kimlik kat kat acıyla döndü bana. dönüyor da hatta.. şimdi ise korkuyorum tutunmaya.yeni heyecanlara sığınmaya. kendim en büyük sebebim bu hususta. ikna edemiyorum knedimi. inandıramıyorum .

............DERKEN BEN..



olmadı işte.. ne kendimle çekişmelerime son verebildim nede içimdeki senin gün geçtikçe büyüyen tarafına. bende değişen bişey yokken sen böyle neye dönüştün?


açtım içimi utana sıkıla. sunmak üzereyim kalbimi. geçmişten kalan bütün o kırıklara rağmen nasılda tutkulu atıyordu ben gördüm. çok uzun zamna sonra ben işittim sesini.. ve daha fazla dayanamadım o sese kulak verdim.. akışına bırakırken kendimi, bakışına kapılmaktan korkmuyorum .


herkesi susturuyorum da bi kendi içimin sesini kısamıyorum hatta kısmıyorum. en kasıntı halinle karşımda durman, yada duramıyo olman gülümsetiyor beni. hoşgeldin diyorum yine gülümsüyorum..